ايران كالا

عنوان: مباني نظري و پيشينه تحقيق هوش هيجاني و خلاقيت

فرمت فايل: word

تعداد صفحات: 65

تعريف هاي هوش هيجاني به رغم ظاهر متنوع و متفاوتشان، همگي روي يك محور اساسي تاكيد دارند و آن هم آگاهي از هيجانات، مديريت آنها و برقراري ارتباط اجتماعي مناسب است.

استيوهين: « هوش هيجاني عبارت است از توانايي مهار عواطف و تعادل برقرار كردن بين احساسات و منطق، به طوري كه ما را به حداكثر خوشبختي برساند» (هين استيو[1]، ص 11). ماير و سالووي[2]: « هوش هيجاني توانايي درك هيجانها و عواطف به منظور دستيابي به ايجاد هيجان هايي است تا ضمن كمك به تفكر بهتر بتواند منجر به شناخت هيجانات و عواطف گردد»(آقايار و رزقي رستمي 1389, 139)

هوش هيجاني يعني توانايي هايي مانند اينكه فرد بتواند انگيزه خود را حفظ نمايد و در مقابل ناملايمات پايداري كند؛ تكانش هاي خود را كنترل كند و كاميابي را به تعويق بيندازد، حالات روحي خود را تنظيم كند و نگذارد پريشاني خاطر، قدرت تفكر او را خدشه دار سازد؛ با ديگران همدلي كند و اميدوار باشد. بر خلاف هوشبهر كه سابقه حدود يكصد سال تحقيق بر صدها هزار نفر را به همراه دارد، هوش هيجاني مفهوم جديدي است. هنوز هيچ كس نمي تواند دقيقا بگويد كه تفاوت هاي ميان افراد در طول زندگي تا چه حد از هوش هيجاني ناشي مي شود .

اي.ال. ثورانديك[3] روان شناس نامداري كه در ده هاي 1920 و1930 در همگاني كردن نظريه هوشبهر نقش مهمي داشته است، در مقاله اي در روزنامه هارپر[4] اظهار داشته است هوش اجتماعي يعني توانايي درك ديگران و عمل كردن عاقلانه در ارتباط هاي بشري - كه جنبه اي از هوش هيجاني است، به خودي خود جنبه اي از هوشبهر را تشكيل مي دهد.

شكل گيري هوش هيجاني، ابتدا در سال هاي اوليه زندگي كودك انجام ميگيرد، اگر چه شكل گيري اين ظرفيت ها در خلال سال هاي مدرسه نيز ادامه پيدا مي كند. توانايي هايي هيجاني كه كودكان بعدها در زندگي كسب مي كنند بر پايه اين آموخته ها ي سال هاي اول قرار دارد و اين توانايي ها مبناي احساسي تمام يادگيري هاست(گلمن 1387, 262).

هوش هيجاني

هوش هيجانيهوشي غير شناختي است كه مشتمل بر درك عواطف و احساسات و استفاده درست از آنها، تصميم گيري هاي مناسب و بموقع، توانايي اداره مطلوب خلق و خو و كنترل رفتارها و مهارت هاي اجتماعي مطلوب است. عبارت هوش هيجاني از حدود سال 1990 ميلادي در ادبيات پژوهشي بكار برده شد، اما عموميت يافتن آن به سال 1995 بر ميگردد، زماني كه كتاب هوش هيجاني، نوشته دانيل گلمن، به عنوان پرفروش ترين كتاب نيويورك تايمز[5] اعلام شد اين واژه به پيتر سالووي[6] از دانشگاه يل[7] و جان ماير[8] از دانشگاه همشاير[9] منسوب است؛ اگر چه آنها ادعايي در مورد ابداع اين اصطلاح ندارند(جعفري 1389).

3.Heen Steve

4.Mayer & Salovey

6.Thorandick

7.Harpor Magazine

1. New york Times

2. Peter Salvoes

3. Yale

4. John Mayer

5. New Hampshire

فهرست مطالب

تعريف هوش هيجاني

هوش هيجاني

اهميت هوش هيجاني

ابعاد هوش هيجاني

تئوري هوش هيجاني

رابطه هوش و هيجان

هوش هيجاني چيست؟

مباني نظري و پيشينه هوش هيجاني

مولفه هاي هوش هيجاني

روند تاريخي مطالعات هوش هيجاني

هوش هيجاني و بهره هوشي

طبقه بندي هيجاني

چگونگي شكل گيري هوش هيجاني

هوش هيجاني از نظر بار-آن

هوش هيجاني از نظر سالوي

هوش هيجاني در زنان و مردان

هوش هيجاني و بهره هيجاني

رشد هوش هيجاني

تعريف خلاقيت

خلاقيت چيست؟

اهميت خلاقيت

عوامل موثر بر خلاقيت

چگونه خلاقيت را پرورش دهيم؟

مدل هاي فرايند خلاقيت

سطوح خلاقيت

خلاقيت به عنوان تفكر خلاق

خصوصيات شخصيتي افراد خلاق

متغيرهاي فردي موثر بر خلاقيت

موانع خلاقيت

مراحل خلاقيت

نظريه‌هاي خلاقيت

ويژگيهاي افراد خلاق

پيشينه عملي

تحقيقات داخلي

تحقيقات خارجي

فهرست منابع و مآخذ

عنوان: مباني نظري و پيشينه تحقيق هوش هيجاني و خلاقيت

فرمت فايل: word

تعداد صفحات: 65

تعريف هاي هوش هيجاني به رغم ظاهر متنوع و متفاوتشان، همگي روي يك محور اساسي تاكيد دارند و آن هم آگاهي از هيجانات، مديريت آنها و برقراري ارتباط اجتماعي مناسب است.

استيوهين: « هوش هيجاني عبارت است از توانايي مهار عواطف و تعادل برقرار كردن بين احساسات و منطق، به طوري كه ما را به حداكثر خوشبختي برساند» (هين استيو[1]، ص 11). ماير و سالووي[2]: « هوش هيجاني توانايي درك هيجانها و عواطف به منظور دستيابي به ايجاد هيجان هايي است تا ضمن كمك به تفكر بهتر بتواند منجر به شناخت هيجانات و عواطف گردد»(آقايار و رزقي رستمي 1389, 139)

هوش هيجاني يعني توانايي هايي مانند اينكه فرد بتواند انگيزه خود را حفظ نمايد و در مقابل ناملايمات پايداري كند؛ تكانش هاي خود را كنترل كند و كاميابي را به تعويق بيندازد، حالات روحي خود را تنظيم كند و نگذارد پريشاني خاطر، قدرت تفكر او را خدشه دار سازد؛ با ديگران همدلي كند و اميدوار باشد. بر خلاف هوشبهر كه سابقه حدود يكصد سال تحقيق بر صدها هزار نفر را به همراه دارد، هوش هيجاني مفهوم جديدي است. هنوز هيچ كس نمي تواند دقيقا بگويد كه تفاوت هاي ميان افراد در طول زندگي تا چه حد از هوش هيجاني ناشي مي شود .

اي.ال. ثورانديك[3] روان شناس نامداري كه در ده هاي 1920 و1930 در همگاني كردن نظريه هوشبهر نقش مهمي داشته است، در مقاله اي در روزنامه هارپر[4] اظهار داشته است هوش اجتماعي يعني توانايي درك ديگران و عمل كردن عاقلانه در ارتباط هاي بشري - كه جنبه اي از هوش هيجاني است، به خودي خود جنبه اي از هوشبهر را تشكيل مي دهد.

شكل گيري هوش هيجاني، ابتدا در سال هاي اوليه زندگي كودك انجام ميگيرد، اگر چه شكل گيري اين ظرفيت ها در خلال سال هاي مدرسه نيز ادامه پيدا مي كند. توانايي هايي هيجاني كه كودكان بعدها در زندگي كسب مي كنند بر پايه اين آموخته ها ي سال هاي اول قرار دارد و اين توانايي ها مبناي احساسي تمام يادگيري هاست(گلمن 1387, 262).

هوش هيجاني

هوش هيجانيهوشي غير شناختي است كه مشتمل بر درك عواطف و احساسات و استفاده درست از آنها، تصميم گيري هاي مناسب و بموقع، توانايي اداره مطلوب خلق و خو و كنترل رفتارها و مهارت هاي اجتماعي مطلوب است. عبارت هوش هيجاني از حدود سال 1990 ميلادي در ادبيات پژوهشي بكار برده شد، اما عموميت يافتن آن به سال 1995 بر ميگردد، زماني كه كتاب هوش هيجاني، نوشته دانيل گلمن، به عنوان پرفروش ترين كتاب نيويورك تايمز[5] اعلام شد اين واژه به پيتر سالووي[6] از دانشگاه يل[7] و جان ماير[8] از دانشگاه همشاير[9] منسوب است؛ اگر چه آنها ادعايي در مورد ابداع اين اصطلاح ندارند(جعفري 1389).

3.Heen Steve

4.Mayer & Salovey

6.Thorandick

7.Harpor Magazine

1. New york Times

2. Peter Salvoes

3. Yale

4. John Mayer

5. New Hampshire

فهرست مطالب

تعريف هوش هيجاني

هوش هيجاني

اهميت هوش هيجاني

ابعاد هوش هيجاني

تئوري هوش هيجاني

رابطه هوش و هيجان

هوش هيجاني چيست؟

مباني نظري و پيشينه هوش هيجاني

مولفه هاي هوش هيجاني

روند تاريخي مطالعات هوش هيجاني

هوش هيجاني و بهره هوشي

طبقه بندي هيجاني

چگونگي شكل گيري هوش هيجاني

هوش هيجاني از نظر بار-آن

هوش هيجاني از نظر سالوي

هوش هيجاني در زنان و مردان

هوش هيجاني و بهره هيجاني

رشد هوش هيجاني

تعريف خلاقيت

خلاقيت چيست؟

اهميت خلاقيت

عوامل موثر بر خلاقيت

چگونه خلاقيت را پرورش دهيم؟

مدل هاي فرايند خلاقيت

سطوح خلاقيت

خلاقيت به عنوان تفكر خلاق

خصوصيات شخصيتي افراد خلاق

متغيرهاي فردي موثر بر خلاقيت

موانع خلاقيت

مراحل خلاقيت

نظريه‌هاي خلاقيت

ويژگيهاي افراد خلاق

پيشينه عملي

تحقيقات داخلي

تحقيقات خارجي

فهرست منابع و مآخذ